دوره‌های موسیقی

دوره‌‌های تاریخ موسیقی

    تاریخ موسیقی را می‌توان به دوره‌های زمانی مجزایی تفکیک کرد که هر کدام از آنها با سبک خاص خود مشخص می‌شوند. البته سبک موسیقی یک شبه تغییر نمی‌کند و این تغییر به تدریج رخ می‌دهد. غالبا سبک‌های گوناگون با یکدیگر تداخل و هم‌پوشانی دارند و سرانجام سبکی جدید از بطن سبک قدیمی ظهور می‌کند. به همین جهت موسیقی‌دان‌ها به ندرت بر سر انتخاب تاریخ‌هایی که نشان‌دهنده‌ی شروع و پایان یک دوره است توافق دارند و حتا برای نامی که باید برای تشخیص و توضیح سبک موسیقی استفاده شود اتفاق نظر وجود ندارد. با این همه، در اینجا یکی از روش‌های تقسیم‌بندی تاریخ موسیقی غرب به شش دوره‌ی اصلی و تاریخ‌های پیشنهادی برای هر یک از آنها مطرح می‌شود: (۱)

• موسیقی قرون وسطا          (تا حدود سال ۱۴۰۰)
• موسیقی رنسانس                (۱۴۵۰- ۱۶۰۰)
• موسیقی باروک                   (۱۶۰۰- ۱۷۵۰)
• موسیقی رمانتیک                (۱۷۵۰- ۱۸۱۰)
• رمانتیسم قرن نوزدهم          (۱۸۱۰- ۱۹۱۰)
• موسیقی قرن بیستم          (از ۱۹۰۰ به بعد) 

ارتباط ادوار موسیقی به سبک‌های موسیقی:

   سبک‌های موسیقیایی، مانند بسیاری چیزهای دیگر، از عصری به عصر دیگر دگرگون می‌شوند. این دگرگونی‌ها جریانی پیوسته دارند و این ترتیب هرگونه مرزبندی میان دوره‌ی یک سبک و سبک بدعی تقریبی است. در تاریخ موسیقی گرچه. نقطه‌های عطفی ناگهانی نیز بروز می‌کنند اما به طور معمول حتی از انقلابی‌ترین سبک‌های نو نیز پیشنمودهایی در آثار دوره‌ی پیشین دیده می‌شود و دگرگونی‌هایی سبک شناختی که سبب محو و نابودی کامل سبک پیشین شده باشند انگشت شمارند. حتی دس از استقرار سبکی نو نیز اغلب عناصری از سبک کهنه در زبان موسیقیایی محفوظ می‌مانند. (۲)

--------------------------------------------------------

۱- تاریخ موسیقی، ری بنت، ترجمه پیام روشن

۲- درک و دریافت موسیقی، راجر کیمی‌ین، ترجمه‌ی حسین یاسینی