پویایی آموزش گروهی 1 (ABRSM)

مدیر سایت
27 شهریور 1400
پویایی آموزش گروهی 1 (ABRSM)

 


متن پویایی آموزش گروهی ترجمه‌ای از مقاله‌ی The dynamics of group teaching می‌باشد به نویسندگی Brian Ley . موسسه‌ی بی‌ام‌آکادمیا جهت کمک به بهبود  فرآیند آموزش موسیقی در تلاش است تا متون به روز مفید و مرتبط با این حیطه را در اختیار علاقمندان بگذارد. این متن  ترجمه‌ای از کتاب All Together (Teaching music in groups) از انتشارات ABRSM می‌باشد.



آموزش گروهی موسیقی

قست اول


    آموزش موسیقی از جنبه‌های زیادی در چند دهه‌ی گذشته پیشرفت کرده است. برنامه‌ی  تحصیلی هم در رابطه با کلاس درس و هم ابزار موسیقی و هر کدام طبق بهترین روش‌های پیشین تکمیل یافته است. تغییر درک از ماهیت و نقش موسیقی بر پیشرفت برنامه تحصیلی نیز تأثیر داشته است. در نتیجه، کودکان و حتی بزرگسالان، با کمک فرصت‌های یادگیری در طول زندگی، می‌توانند به کسب آموزش موسیقی بپردازند که شامل طیف وسیع و متنوعی از تجربه‌های موسیقی از کلاس عمومی موسیقی تا تدریس سازهای موسیقی خاص و مربیگری گروهی میباشد.



فعالیت‌های موسیقی در کلاس، همه‌ی شاگردان با محدوده سنی 5 و 14 سال (و بزرگتر از این سن) را در حوزه‌های تجربه موسیقی در برمیگیرد که لازم است آنها گوش فرادهند و از دانش و درک خود برای فعالیت‌های عملی استفاده نمایند. این فعالیتها موجب افزایش پیشرفت مهارت‌های موسیقی می‌شوند و کنترل‌کننده صداهای آواز و نواختن ساز است، همچنین به خلق و گسترش ایده‌ها و پاسخگویی به آثار و بازبینی آنها می‌پردازد. علاوه بر این، برنامه‌سازان موسیقی به تعداد اندک و نه قابل توجهی از افراد می‌پردازند که در زمینه یادگیری نواختن ساز موسیقی دارای استعداد، توانایی یا علاقه هستند.


چنین برنامه‌هایی عموماً هم با ملاقات معلمین مخصوص مدارس و هم معلمان خصوصی انجام می‌شود که به طور مستقل از خانه یا استودیوی خود کار می‌کنند. برنامه‌ی تحصیلی موسیقی و برنامه ساز موسیقی، اغلب با فعالیت‌های توسعه‌یافته گروهی برنامه تحصیلی و فراتر از آن تکمیل می‌شوند. این امر، در خارج از چارچوب برنامه زمانی مدرسه و گاهی در مدارس و یا در مراکز محلی موسیقی اتفاق می‌افتد. این فعالیت‌ها، فرصت‌های بیشتری را برای شاگردان و بزرگسالان در مراحل مختلف تدوین موسیقی فراهم می‌سازند.



آنها به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهند تا برای توسعه و بهبود مهارت‌های خود گرد هم آیند و تجربیات موسیقی خود را که در درس‌های آموزش ساز دریافت می‌کنند، تکمیل و گسترش دهند. این سه جنبه، تجربه کلاس درس، تدریس ساز موسیقی و نواختن گروهی، رشته‌های به هم پیوست‌های از کل برنامه آموزش موسیقی هستند که مزایای یکی، باعث پیشرفت و پشتیبانی از سایر موارد می‌شود. افزایش تجربه کلاسی تا تدریس ساز موسیقی با افزایش تقاضا، هرچه بیشتر به شاگردان توصیه می‌شود. این افزایش رشد تا حدی به این دلیل بوده است که والدین بیشتری از کودکان خود خواسته‌اند که نواختن ابزار موسیقی را بیاموزند.



اما این امر به این دلیل نیز می‌باشد که شناخت بیشتری از سوی دولت و محققان و مربیان و محققان موسیقی وجود دارد که یادگیری نواختن ساز موسیقی هم از نظر ذاتی، یعنی پیشرفت مهارت‌های موسیقی و دانش و درک، هم از جنبه بیرونی، یعنی نقش یادگیری موسیقی در سایر مهارت‌های کلیدی ارزشمند است. افزایش تقاضا منجر به بیشتر شدن تدارکات می‌شود، اگرچه ضرورتاً یک موضوع نیستند. سنت توصیه به تدریس ابزار موسیقی کلاسیک غربی در چند سال قبل بیشتر شده‌است که شامل گیتار معاصر، طبل، صفحه کلید الکتریکی، صفحههای فولادی، طبلهای آفریقایی و سازهای آسیایی میباشند. این امر موجب در نظر گرفتن سبک‌های آموزشی متفاوت میشود که در این رشتههای جدید مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین، فرضیاتی در مورد بهتر بودن تدریس شخصی یا گروهی به خوبی به چالش کشیده میشوند. 




آموزش گروهی موسیقی


بیشتر فعالیت‌های بشری در گروه‌ها اتفاق می‌افتند. بسیاری از ما در کنار کسانی که با هم تعهد مشترک داریم، در محیط کار با یکدیگر زندگی می‌کنیم. علاوه بر این، ما اغلب درگیر فعالیت‌های تفریحی با دیگران در گروه‌های تیمی، باشگاه‌ها یا گروه‌های موسیقی هستیم. به همین ترتیب، بیشتر فعالیت‌های آموزشی که طبق برنامه زمانی مدرسه یا خارج از برنامه اتفاق می‌افتند، دانش‌آموزان را در موقعیت‌هایی می‌گذارد که با یکدیگر همکاری کنند، اهداف یادگیری خود را به اشتراک بگذارند و اغلب نیازمند کار در کلاس و یا گروه‌های کوچکتر هستند.



در مواجهه‌ی مکرر و مستمر بین معلم و دانش‌آموز در زمینه آموزشی وسیع‌تر، اشتراک کمتری دارند. هرچند، در حوزه آموزش ساز موسیقی، اینگونه استنباط می‌شود آنهایی که از طریق معلمین خصوصی یاد می‌گیرند، نسبت به آموزش در مدارس، سایر محل‌های آموزشی و هنرستان‌های موسیقی از استعداد ویژه‌ای برخوردار می‌شوند. اغلب و نه همیشه، این مدل آموزشی فرد به فرد، مبنای تاریخی ندارد و براساس شرح هریس و کرویزر (همراه معلم موسیقی) به عنوان اصل «آموزش ارشد» فرمول‌بندی می‌شود.


تدریس گروهی، به عنوان مدل جایگزین وسیله صوتی و موسیقی، اغلب در مدارس مراکز اجرایی موسیقی محلی رخ می‌دهد و از نظر برخی افراد، به عنوان بهترین نوع یادگیری گروهی درجه دوم، پدیده جدیدی نیست. در کل، آموزش گروهی ارکسترها و گروه‌های سازهای بادی در ایالات متحده مانند آموزش گروهی پیانو ایجاد شده‌اند و آموزش گروهی در انگلستان نیز، بخش جدانشدنی از تدریس موسیقی در زمان قابل توجه است.



«پیدایش آموزشی گروهی ساز در مدارس، شاید بیشتر از اینکه طراحی باشد یک تصادف است. مقام‌های محلی در انگلستان، نسبت به هزینه کردن پول دولت و تعداد زیاد دانش‌آموزان علاقمند، سخاوتمند بودند (که با آن می‌توانستند ساز بخرند) ولی معلم کافی نداشتند... بنابراین، آموزش گروهی، خود به عنوان راه‌حلی برای حل این مشکل توصیه می‌شود».

(هریس و کروزیر. همراه معلم موسیقی. ص 80).



     در طول نیم‌قرن تأسیس مرجع آموزش محلی ارشد LEAL، که روش آموزش گروهی را به ارمغان داشت، بحث مصلحت اجرا تا حدی جایگزین مصلحت مالی شد. در حال حاضر، به طور کلی والدین ملزم به پرداخت برای شهریه آموزش ساز کودکان، چه به صورت آموزش خصوصی و چه در مدرسه هستند. به همین نسبت، تدریس گروهی نسبت به تدریس شخصی ارزانتر است و ممکن است که برای شخص پرداخت‌کننده جذابیت بیشتری داشته باشد. اما در کنار هم قرار گرفتن ملاحظات اجرایی و مالی، از نظر استدلالی قویتر هستند و دلیل آموزشی برای رشد مستمر و توسعه تدریس گروهی ساز می‌باشند.


اکنون، افزایش مزایای آموزش گروهی شناخته‌شده است و با رویکردهای ابتکاری تعداد زیادی از معلمان متعهد، نشان داده می‌شود. مردم از ارزش تدریس شخصی در مراحل خاصی از پیشرفت شاگردان قدردانی می‌کنند، اما همچنین رابطه بزرگ بالقوه‌ای را که بین شاگرد با شاگرد اتفاق می‌افتد، درک می‌کنند، همانطور که رابطه بین شاگرد و معلم را می‌فهمند. تدریس گروهی به شبیه‌سازی چالش‌ها پرداخته و پاداش‌ها را تحریک می‌کند. این بهترین نوع از روش دوم نیست و همچنین به منظور انطباق بخشیدن تعداد زیادی از دانش‌آموزان نمی‌باشد.



در عمل، این فصل و شش فصل بعد از آن برخی از موثرترین خصوصیات تدریس گروهی را نشان می‌دهد. تعدادی از معلمان بسیار مورد احترام رشته‌های مختلف (تار، سازهای بادی، سازهای برنجی، صفحه کلید الکتریکی، پیانو، گیتار، سازهای کوبه‌ای، صفحه‌های فولادی و صداها)، تجربیات خود را در زمینه آموزش گروهی و یادگیری به اشتراک گذاشته و مستند کرده‌اند. آنها همچنین مزایا و فواید این روش و همچنین  چالش‌ها و مشکلات آن را برجسته نموده‌اند. آنها به روش‌ها و سبک‌های کار گروهی اشاره کرده‌اند. آنها با هم بینشی بینظیر از این روش را برای آموزش ساز و آواز ایجاد کردند، مشاهدات آنها باعث تشویق و تحریک به انجام روش مناسب می‌شود، این روش هم برای کسانی که قبلاً به صورت گروهی تدریس کرده‌اند و هم برای کسانی که می‌خواهند به ارائه تدریس گروهی در برنامه زمانی خود بپردازند، مناسب است.



باروک آکادمیا


ترجمه توسط BMAcademia برگفته از کتاب ALL Together از انتشارات ABRSM  


.

  قسمت دوم این مقاله را دنبال کنید.

دیدگاه شما

دیدگاه ها 1
person_outline کامبیز سلیمی (هنرجو)
2 favorite_border
reply

خیلی عجیه! منم همیشه از کلاس‌های تکی بدم میومد!

مطالب مرتبط

تئوری موسیقی ABRSM
مدیر سایت
06 اردیبهشت 1401

تئوری موسیقی ABRSM

درباره‌ی موسسه‌ی  ABRSM
مدیر سایت
11 مرداد 1400

درباره‌ی موسسه‌ی ABRSM

ارزیابی عملکرد آموزش شما (ABRSM)
مدیر سایت
27 خرداد 1400

ارزیابی عملکرد آموزش شما (ABRSM)